Z pamiętnika wampira

Rozdział 3

Nie! Znowu to samo miejsce. Po raz kolejny idę po tej cholernej żwirowej drodze do tych przeklętych ruin. Stary zamek, a raczej to, co z niego zostało wygląda koszmarnie. Nad nim latają czarne kruki. Jest zachód słońca, jak za każdym razem. Nie chce tam iść i nie chce tego robić. Nie chce po raz koleiny plamić się krwią, ale coś mnie zmusza. Czuje się jak szmaciana lalka wykonująca ruchy mojego "pana". Wchodząc do ruin, po których rozchodzi się zapach stęchlizny. Kieruje się chodami do lochów. Z każdym schodem w dół robi się coraz ciemniej. Wchodzę do pomieszczenia, w którym znajduje się wyrzeźbiony w kamieniu ołtarz. Żeby się do niego zbliżyć muszę wejść po małych schodkach. Na ołtarzu znajduje się przedmiot przykryty lniana płachtą. Chociaż ja dobrze zdaje sobie sprawę, że to nie jest żadna rzecz tylko ludzkie ciało. Klękam na pierwszym od góry schodku i zrywam szary materiał. Patrzę na blade ciało dokładnie zapamiętując wszystkie linie delikatnego truchła. Jego kształt rzeźbi się w mojej pamięci, jak rzeźbiarz rzeźbi w miękkim drewnie. Nie wiadomo skąd w moim ręku pojawia się drewniany kołek i jednym płynnym ruchem przebijam serce tego człowieka. To się dzieje samoistnie, jakby coś mną kierowało. W następnie w mojej dłoni pojawia się mały miecz, którym później odcinam głowę nieznajomemu. Z jego żył wypływa krew. Dokoła mnie spływa czerwona ciecz o metalicznym zapachu. Brudzi moje ubranie. Czuję ją na sobie. Po kilku chwilach tworzy się z niej czarna breja. Głowa nieznajomego toczy się powoli na dół. Jestem cały we krwi, a jedyne, co robię, to patrzę pustym wzrokiem na tatuaż nad lewym okiem chłopaka. Odcięta głowa jest tuż przed moimi nogami. Kołyszę się do tyły i do przodu. Już nikt mnie nie kontroluje. Wpadam w panikę i nie wiem, co mam teraz zrobić. Czuje jak koś obejmuje mnie od tyłu widzę tylko blade ręce. Próbuje się wyrwać, lecz to bez skuteczne, znów jestem kontrolowany. Później czuje tylko śliny ból od ugryzienia w szyje.

- Nie!!!!!!!

- Nie!!!!!!! - Zrywam się z krzykiem z łóżka. Łapie się odruchowo za szyje gdzie pulsuje ogromny ból jestem cały oblany potem. W końcu dochodzi do mnie, że to był kolejny koszmar. Opadam bezwładnie na łóżko. Przymykam zmęczone oczy i uspokajam oddech. Przekręcam się na bok. Mój policzek styka się z zimną jedwabną pościelą. Otwieram swoje niebieskie oczy i pierwsze, na co patrzę to podłoga. Leży na niej czarne pióro, jako od małego pisklaka. Zmarszczyłem brwi coś mi tu nie pasowało. Podłoga była w odcienie ciemnego brązu. Przeniosłem wzrok na resztę pokoju, w którym panował mrok. Ciemne grube zasłony były zasłonięte. Wstałem, lekko zakręciło się mi w głowię i czułem ogromny ból głowy. Chwiejnym krokiem poszedłem do zasłon. Odsłoniłem je mocnym szarpnięciem. To, co ujrzałem było niesamowite! Przepiękny zachód słońca rozciągający się wzdłuż bujnego ogrodu. To było coś niesamowitego i cudownego. Wpatrywałem się w to zjawisko oszołomiony. Pierwszy raz w życiu wdziałem coś tak fantastycznego. Odprowadziłem słonce za horyzont i odwróciłem się do pokoju, w którym się znajdowałem. To nie był mój pokój. Szybko rozejrzałem się po pomieszczeniu. Pokój był sporych rozmiarów. Zachowany był w nim ład i porządek znajdowała się stare zabytkowe meble, które były w odcieniu czekolady. Przy łóżku stała szafka nocna, a na niej świecznik ze stopioną świecą. A z drugiej strony krzesło z ciemnoniebieskim obiciem i przeróżnymi wyhaftowanymi wzorami. Łóżko było sporych rozmiarów, spokojnie zmieściłyby się na nim trzy osoby. Na łóżku znajdowały się białe i niebieskie poduszki z identycznymi haftami, co na krześle. Po prawej stronie pokoju znajdowała się szafa i komoda, a obok nich drzwi. Podeszłam do nich i próbował otworzyć lecz drzwi ani drgnęły. Naprzeciwko nich były kolejne drzwi, zbliżyłem się do nich i je otworzyłem, były to drzwi do łazienki. Łazienka była w odcieniu kości słoniowej. Wszedłem do pomieszczenia, a moje stopy spotkały się z nieprzyjemnym zimnem. W łazience znajdowała się ogromna wanna z jacuzzi, obok niej prysznic z hydromasażem. Na przeciwko tych drogich rzeczy znajdowała się umywalka z lustrem. Spojrzałem na swoje odbicie i się przeraziłem. Moja cera idealnie komponowała się w białe płytki. Miałem rozciętą wargę i podkrążone oczy. Postanowiłem wziąć prysznic i przemyśleć sobie wszystko.

***

- Sasuś przyprowadził sobie nowego słodziaka!!!!! - Młodszy Uchiha oderwał się od swojej lektury i posła bratu mrożące krew w żyłach spojrzenie.

- Masz trzymać łapy z daleka od niego, rozumiesz? Czy mam wytłumaczyć manualnie? - Wtrącił grzecznie młodszy brunet.

- Ale tylko ręce? - Itachi miał niesamowity ubaw ze swojego młodszego braciszka.

- Itachi tylko go tknij, a cię ukatrupię, rozumiesz mój kochany bracie? - Zapytał młodszy brunet.

- Dlaczego ty jesteś tatki zaborczy, co do swoich kochanków? A raczej zabaweczek.... – Mruknął Itachi.

- On nie jest zabawką. - Odpowiedział młodszy Uchiha.

- Chyba nie chcesz mi powiedzieć, że on jest....- Sasuke nie odpowiedział tylko zajął się swoją lekturą. - Sasuke, to poważna sprawa... on może być twoim partnerem na całe życie. Nie chce żebyś źle wybrał.

- Spokojne uczę się na twoich błędach... Sześć pomyłek jesteś rekordzistą. - Prychnął z kpiną.

- Ty się o mnie nie martw, tylko zajmij się swoim słodziakiem.- Odparł starszy z barci.

- Mój słodziak, mój problem zajmij się sobą braciszku....

Ten rozdział jest taki jakiś..... Sama nie wiem jaki xp Nie wiem kiedy pojawi się kolejna notka to zależy kiedy będę mieć internet.... 

                               Z Pozdrowieniami Cuks.